می خوام از روزهای نبودن تا بودنت برات بنویسم

‌ انگار همین دیروز بود که پسرک مامان با نیم وجب قــد زیر سشوار نشسته بود و تو با یک دست شانه ش را نگه داشته بودی و با دست دیگر در حالی که چند تار مو را با ذوق و شوق سشوار میزدی گفتی : "بابایی زود حرف بزن بشنوم اون صدای نازتو..خانومی بنظرت علی اڪبر وقتی حرف بزنه صداش چه جوریه...بابایی کی بزرگ میشی ببرمت کلاس شنا و ژیمناستیک؟؟ ڪی بزرگ میشی ببرمت آرایشگاه واسه دامادیت؟؟" اما بند پوتينت را محڪم بستی، چفيه ات را به گـردن آويختی، ساڪت را برداشتی و با يک لبخـند که هميشه گوشه لب هايت مهمـان بود ، رفتی؛ با پاهاي خودت رفتی. و ڪل آرزوهایت را روی یک ورق کاغـذ برایمان به یادگار گذاشتی، و من ماندم با حجـم زیادی از دغدغه هایی که رنگ و بوی...